Ընտրված նյութեր ֊ Հայաստան

Երեք հայ կին՝ մեկ փորագրության մեջ։ 500 տարի առաջվա արվեստի միջոցով բացահայտում ենք, թե ինչպես է հայ կնոջ կերպարը հասել Եվրոպա՝ իր վայելչությամբ, հագուստի շքեղությամբ ու հնագույն արժանապատվությամբ։

Քրիստափոր Իվանյան․ գեներալ, որ հրաժարվեց պաշտոնից հանուն ճշմարտության, ու ցանկացավ կռվել, ոչ թե նստել։ Նրա խոսքերն ու արարքը՝ հայի տեսակն են։

Գուցե ես սփյուռքում միլիոնատերի տղա եմ, ուսյալ, զարգացած, յոթ լեզու խոսող, փողին փող չասող և դրսում շատ հանգիստ ու լավ կյանք ունեմ, բայց օտարության մեջ, օտարի աչքին ես միշտ ոչնչություն եմ և օտար՝ արհամարհված օտար: Նախընտրում եմ ապրել իմ Հայրենիքում, հաց և սոխ ուտել, սառը ջուր խմել և երբեք չլինել երկրորդ սորտի քաղաքացի աշխարհի որևէ մեկ երկրում:

Ադրբեջաներենի խոսքի ճանաչման համակարգի նոր տարբերակը արձանագրել է 0.95% սխալի ցուցանիշ՝ դառնալով կարևոր առաջընթաց հայկական տեխնոլոգիական պաշտպանական ծրագրերում։

Այս անգամ Սմբատ Հովհաննիսյանը կիրառել է ֆեյսբուքահայություն եզրույթը, թե չէ, ժամանակին 2023 թվականի տարեվերջին Վահրամ Սողոմնյանի հետ մամլո ասուլիսի ժամանակ նա նաև օգտագործել է «ֆեյսբուքաֆիդայագիտական գործառույթներ» արտահայտությունը (53-55-րդ րոպեներ):

Տեղեկացնեմ քեզ, որ 2020-ի դեկտեմբերին քո սիրելի խաղընկերը, մշակույթի նախարարի հետ միասին առաջինը երգեց Շուշիում, որպես հայերին հաղթած ժողովրդի արժանավոր զավակ։ Նաև ուզում եմ հիշեցնել, որ 2020-ի հունվարին, (44-օրյա պատերազմից առաջ), նա Դրեզդենում հրաժարվեց զուգերգ կատարել հայազգի Ռուզան Մանթաշյանի հետ, միայն վերջինիս ազգային պատկանելության պատճառով։

Կապանում ՈՄԱ մասնաճյուղը մասնակցել է Լեռնահայաստանի հռչակման օրվան նվիրված միջոցառմանը։ Նրանք ցույց տվեցին, որ հայրենասիրությունը առաջին հերթին պատրաստվածություն է, գիտելիք և կարգապահություն։

 ՈՄԱ-ի մասնաճյուղերը պարզապես մարզումների վայրեր չեն։ Դրանք միջավայր են, որտեղ պահպանվում է ոգին, փոխանցվում է պատասխանատվությունը և ձևավորվում է սերունդ, որը պատրաստ է պաշտպանել ու զարգացնել իր երկիրը։

2-րդ դրվագն էլի 23-ին էր, ապրիլ 10-11, Գորիսի Տեղ գյուղի մոտակայքում, երբ հարևաններն էլի շատ արխային ընկած մոտեցան ինժեներական աշխատանքներ իրականացնող մեր ստորաբաժանմանը, փորձեցին փետ ու քարի սցենարը գործարկել, բայց ամեն ինչ թարս գնաց։ Մերոնք, կարծես, լավ պատրաստված էին ու ոնց-որ թե սպասում էլ էին։ Մի խոսքով շատ լավ դիմավորեցին։

Իրականում որպես ծնող, վստահ եմ, հասկանում եք, որ շատ դժվար է ամեն գիշեր մի 1000մ էն կողմ անըդհատ լսես թշնամուդ ավտոմատի կրակահերթերը, հերիք չի, մեկ մեկ էլ գնդակը մտնի տունդ։

Բա ի՞նչ է անում պետությունը, որ օրինակ դիմագրավի եւ բարձրացնի սահմանապահ գյուղերի բնակչության բարոյահոգեբանական վիճակը, դիմադրողականությունը։

Մարզպետը մի քանի լավ գաղափարներ ուներ, որ մեր կողմերում պետք է արվեր, բայց դա էլ մնաց օդում։

Արհեստական բանականությունը հայ ժողովրդի համար դառնում է ոչ թե ֆանտաստիկա, այլ կենսական պահանջ։
Այսօր մենք կանգնած ենք ազգային ինքնության խոր ճահճում, իսկ տեխնոլոգիաներն օգտագործվում են ոչ թե կառուցելու, այլ քանդելու համար։ Հայկական ԱԲ-ն կարող է դառնալ մեր ազգային արժանապատվության նոր հիմքը՝ ճիշտ ձեռքում դառնալով գործիք, այլ ոչ վտանգ։