Հաճախ են հարցնում, թե այս կամ այն գործիչը ո՞ւմ մարդն է, բոլորին հավասարապես «փչացնում է»: Իսկ չեք մտածո՞ւմ, որ որոշ մասի տերերը դրսից են: Թշնամու համար անվերապահորեն բոլորին նսեմացնելը, բոլորին անխնա մեղավոր նշանակելն ու խոցելի դարձնելը այս կամ այն հատվածին ժամանակավոր մի լավ ուրախացնելով, սկզբունքային խնդիր է լուծում՝ թող հետո միմյանց կասկածեն ու էլ ավելի պառակտվեն: Կարծում եմ, մենք մեր հանրային իմունիտետը բարելավելու խնդիր ունենք, ինքս դեմ չեմ, որ ճշմարիտ խոսքը ճանապարհ հարթի, բայց երբ այն խիստ չափավոր հրամցվում է զուտ վստահություն ձեռք բերելու նկատառումով և անխուսափելիորեն ուղեկցվում է բազում կեղծիքներով՝ հետապնդելով համընդհանուր հուսալքության ու անվստահոթւյան միջոցով Երկիրը ծնկի բերելու նպատակ, դրանով գայթակղվելը աններելի վտանգավոր միամտություն է ….