Սրանից մոտ 10 տարի առաջ խորապես սկսեցի հետաքրքրվել Լեոնարդո Դա Վինչիի անձով: Փորձեցի գտնել հանրությանը քիչ հայտնի գրքեր նրա մասին, տարբեր գիտնականների հետազոտություններ և ուսումնասիրություններ:
Անվիճելի է, Լեոնարդո Դա Վինչին հանրային ընդհանուր ընկալման տրամաբանության մեջ կամ ունակությունների դասակարգման ընդունված չափանիշներով ՀԱՆՃԱՐ է:
Բայց երբևէ ձեզ հարցրե՞լ եք, թե ինչպե՞ս է, որ լինում են մարդիկ-հանճարներ և մարդիկ-մահկանացուներ:
Պատասխանը գտա տարիներ անց. պարզապես մարդիկ-հանճարներները գիտեին, որ հանդիսանում են Տիեզերքի մասնիկ և իրենք բաց են դեպի Տիեզերք տանող այդ ուղիղ կապը: Իրենք հասկացել էին, որ մարդ-էակն ունի ոչ միայն գիտակցություն, այլ հազարամյակներով սոցիումի շաբլոնների ներքո սպանված նաև ենթագիտակցություն և ևս երրորդ շերտը` վերգիտակցություն:
Այս ամենը տրված չէ միայն մարդ-հանճարներին, այս ամենը տրված է մարդ-էակին: Եվ ով սա հասկանա` կտիրի աշխարհը …
հ.գ. իսկ Դա Վինչիի հայկական գրերի մասին կգտնեք համացանցում …)
